Małpy

Jaskrawe ubarwienie twarzy i pośladków nadaje mandrylom w gruncie rzeczy mało niebezpiecznym zwierzętom,straszliwy wygląd.






Mandryle żyją w gęstej dżungli deszczowej Afryki Zachodniej i Środkowej.Należą do jednych z największych pawianów.Środek twarzy i nosa jest szkarłatnoczerwony,boki nosa kobaltowoniebieskie.









 ZWYCZAJE
Mandryle są zwierzętami towarzskimi.
Żyją w stadach liczących od 15-200 zwierząt.Największe stada powstają w porze suchej kiedy łączy się kilka mniejszych grup.Mandryle większą część dnia poświęcają na poszukiwanie pożywienia.Co pewien czas stado odpoczywa w ciągu dnia.Stąpają wszystkimi kończynami na całe stopę,wyjątkowo unoszą się na tylne łapy.


POŻYWIENIE
Mandryle jedzą owoce,liście korzonki i nasiona.
Najwięcej pożywienia mandryle znajdują na ziemi zaglądając pod kamienie  przeszukują liście i inne rośliny.
Na drzewa wchodzą podczas nocy lub podczas zagrożenia.Kiedy drzewa maja owoce zbierają je.W tym czasie gromadzą się stada mandryli i innych małp. 




ROZMNAŻANIE
W każdym stadzie przywódca tworzy sobie "harem".Młode rodzi się po 7,5 miesiąca.Matka nosi je stale ze sobą przyciśnięte do piersi i karmi mlekiem.Mały mandryl zaczyna powoli poznawać okolice innych członków stada i bawić się z nimi.Młode mandryle są niezwykle urocze.Samice mandryli mogą pozostać w stadzie  w którym przyszły na świat.

Gerezy
Gerezy są płochliwymi małpami ,żyją w dżunglach znanych jest 9 gatunków gerez wszystkie prowadzą podobny tryb życia .Rozróżnia się je po ubarwieniu i dzieli na cztery grupy.Czarne,czarno-białe,czerwone i oliwkowe.Najbardziej charakterystyczna jest gereza płaszczowa.Przez wiele lat chwytano ją ze względu na długą białą grzywę i błyszczącą czarną  sierść .
Zamieszkują gęste dżungle , gdzie większość życia spędzają w koronach drzew .Żyją w stadach których liczebność zależy od gatunku ,a mianowicie u gerez płaszczowych nie przekracza 5 osobników ,u gerez rudych sięga już od 15 do 20 ,u gerez oliwkowych 15.Każde stado kierowane jest przez starszego samca.
Pojedyncze grupy gerez mają własne terytoria ,których bronią głośnym ,ostrzegawczym nawoływaniem .Czarna-białe gatunki pokazują przy tym swój płaszcz .Członkowie stada spędzają większość czasu na własnym terytorium ,gdzie biegają i wspinają się po gałęziach drzew .Pożywienie wyszukują na drzewach ,na których też z reguły śpią .
Rozmnażanie
Samice w rui parzą się z kilkoma samcami .Przed samym porodem opuszczają stado i dobę później wracają z młodym.Podczas pierwszych dni samica nosi młode na rękach ,po upływie dwóch tygodni młode staje się na tyle silne aby uczepić się matki .Trzyma się mocno jej grzbietu,szczególnie kiedy matka przeskakuje z gałęzi na gałąź w koronach drzew .U gerezy oliwkowej matka nosi młode przez kilka tygodni w pysku ,potem przytrzymuje je na brzuchu .Gerezy oliwkowe mają bardzo krótką sierść ,na której młodemu trudno się utrzymać . Młode odstawiane są najwcześniej po roku ,choć już w wieku sześciu tygodni mogą zjadać trochę liści  .Kiedy młode zostają odstawione ,pozostają jeszcze pewien czas w stadzie .Młode gerezy chętnie się bawią .Obecność stada gerez z młodymi zdradza burczenie ,jakie wydają zwierzęta podczas trawienia .Całe stado porusza się po stałych trasach wytyczonych w gałęziach .

Pożywienie
Podstawę pożywienia stanowią liście.Zjadają też owoce i korę drzew ,kwiaty wraz z owadami ,które się na nich znajdują .Tylko gerezy oliwkowe szukają czasem pożywienia na ziemi .Pozostałe gatunki spędzają praktycznie całe życie na drzewach .Ponieważ mają trójczłonowy żołądek ,mogą strawić nawet najtwardsze  liście i zużytkować pożywienie zawierające minimalną ilość substancji odżywczych .Zagłębienia w ich żołądkach przypominają złożony żołądek przeżuwaczy .
                                     Wrogowie
Poza ludźmi głównymi wrogami gerez są lamparty i orły . Małpki te są dość szybkie i zwinne by zdążyć uciec przed niebezpieczeństwem jednak  z reguły starają się ukryć ,co nie zawsze im się udaje .Ponieważ mają wspaniałe futro widoczne są też w gęstych zaroślach dżungli.U plemion afrykańskich już od dawna to wspaniałe futro gerez służyło jako talizman .w 19wieku futra tych małp stały się bardzo modne w Europie .Doprowadziło to do ogromnego spadku liczebności tych zwierząt .Dziś znowu największym niebezpieczeństwem dla nich jest człowiek ,który zasiedla i zanieczyszcza ich środowisko.
Ciekawostką jest że,według starej afrykańskiej legendy  ranna gereza woli zedrzeć z siebie skórę ,niż pozwolić aby dostała się myśliwemu.Naukowa nazwa ,,Colobus,, pochodzi od greckiego słowa okaleczony ,które nadano tym zwierzętom dlatego,że brakuje im kciuka .Legendy afrykańskie mówią też ,że gerezy to wysłannicy boga .Być może wzięło się to stąd że gerezy przed wschodem słońca siedzą nieruchomo na szczycie drzewa.Długa sierść podczas skoku pełni rolę spadochronu .