Parzystokopytne

Mustangi kiedyś były bardzo licznym gatunkiem ich stada osiągały rozmiary większe niż jakiekolwiek innych dzikich zwierząt z rodziny koniowatych.Życie w stadach jest formą ochrony przed drapieżnikami.

Mustangi pochodzą od koni sprowadzonych do Ameryki przez Hiszpanów w XVI w.Część z nich uciekła na wolność i zdziczała na rozległych preriach.

ZWYCZAJE                                                                                

Mustangi tworzą niewielkie stada składające się z ogiera i od 2 do 18 klaczy,źrebiąt i różnej liczby młodych koni.Stado zajmuje teren którego broni i na którym  poszukuje pożywienia.Toleruje ono inne stada na skraju własnego obszaru i łączy się czasami z nimi w obronie przed drapieżnikami.Ogier stawiający czoło napastnikowi to imponujący widok walczącego zwierzęcia.

ROZMNAŻANIE

Okres godowy klaczy przypada pomiędzy kwietniem i lipcem.Oznacza to że źrebięta które rodzą się 11 miesięcy po zapłodnieniu przychodzą na świat wiosną i przez lato maja czas aby dorosnąć.Mimo że sierść mustangów  jest różnokolorowa to nowo narodzone źrebięta  kiedy leżą na ziemi są dobrze zamaskowane.Ogier nie toleruje innych ogierów  w stadzie wiec kiedy źrebie dorośnie do wieku 3 lat zostaje wyganiane ze stada.


POŻYWIENIE                                                                            

Podobnie jak inne konie mustang żywi się jedynie roślinami ponieważ jednak brakuje pożywienia,a wartość pokarmowa w dostępnych w otoczeniu gatunku traw i krzewów jest niska.Mustang rozsiewa również rośliny gdyż nasiona przechodzą niestrawione przez jego system trawieni i wydane są razem z odchodami.Mustang również nauczył rozbijać się lód w zamarzniętych przeręblach a także docierać do wielu innych trudno dostępnych źródeł wody.

 BIZON

Niegdyś stada bizonów przemierzały całą Amerykę Północną.Podczas corocznych wędrówek łączyły się w ogromne stada liczące miliony zwierząt.Obecnie żyje jedynie około pięćdziesięciu tysięcy bizonów.

Bizon jest jedynym żyjącym na wolności przedstawicielem krętorogich w Ameryce Północnej.Żyje wyłącznie na otwartych preriach znany jest jednak jego podgatunek,bizon leśny zamieszkujący lasy górskie.

Tryb życia

Dorosły bizon spędza większość dnia na jedzeniu trawy.W nocy jeśli nie śpi przeżuwa pożywienie nagromadzone  w ciągu dnia w żołądku.Bizony uwielbiają kąpiele w błocie lub w piasku.Drapią się później o skały lub drzewa,by pozbyć się pasożytów ze swej gęstej sierści.Zazwyczaj żyją w niewielkich stadach  liczących około 50 zwierząt.Bizony łączą się w stada  głównie dla lepszej obrony przed drapieżnikami.Maja znakomity węch i słuch ale dość słaby wzrok.Jeśli bizony nie mogą uciec przed zagrożeniem matki ustawiają tak  by zasłonić swe młode samce tworzą wokół nich budzący respekt wał mięśni i ostrych rogów.

Pożywienie                                                                                                                   

Bizon żywi się trawą i soczystymi bylinami.Systematycznie  metr po metrze wypasa trawiaste tereny.Stado pasie się w ruchu i zanim się nasyci może przemierzyć nawet 3 km.Poza tymi codziennymi spacerami spacerami podczas pasienia bizony w określonych porach roku podejmują takie dalekie wyprawy w poszukiwaniu świeżych pastwisk.Choć tereny na których mogą żyć skurczyły się co roku na przedwiośniu wędrują z Alberty w Kanadzie 250 km na południe i powracają na jesieni.




Rozmnażanie 

Samice bizonów i młode samice do wieku 3 lat spędzają prawie cały rok wspólnie w niewielkich stadach.Dorosłe samce żyją samotnie lub łączą się w małe grupy.Tylko w porze godowej samce przyłączają się o stad samicy i młodych po czym prowadzą walki o samice gotowe do parzenia.Młode po urodzeniu waży ok.30 kg.Już kilka godzin po przyjściu na świat tak jak większość kopytnych stać i biegać